توسعۀ اقتصادی‌ـ اجتماعی، قومیت و مشارکت سیاسی

هدف این پژوهش بررسی عوامل اقتصادیـ اجتماعی و فرهنگی مؤثر بر مشارکت انتخاباتی اقوام تُرک، کُرد و بلوچ است. چارچوب نظری راهنمای تحقیق، رویکرد لیپ‌ست دربارۀ تحلیل اثر توسعۀ اقتصادی بر دموکراتیزاسیون و نظریات صاحب‌نظران معاصر ازجمله آلموند و وربا و جیل دربارۀ اثر فرهنگ بر دموکراسی استوار است. در این راستا براساس استدلال پژوهش، اقوام در ایران متأثر از شاخص‌های متعدد است؛ بنابراین برای تحلیلی جامع از اقوام، ناگزیر از توجه همزمان به عناصر فرهنگی و اقتصادی و تناظر و تعامل آنهاست. از این دیدگاه ،در نقش فرضی جسورانه، عوامل اقتصادی مؤثر بر مشارکت در انتخابات را در پرتو عوامل فرهنگی بازخوانی و تفسیر می‌کند. روش تحقیق بر تفکر آزمایش (مشاهده-دخالت-مشاهده) مبتنی است. برمبنای نتیجۀ پژوهش، توسعۀ اقتصادی نزد ترک‌ها و کردها با مشارکت ارتباط دارد؛ اما متأثر از عوامل فرهنگی، معانی متفاوتی به‌خود می‌گیرد. بنابراین مشارکت اقوام را باید با زمینه‌های قومی وارد‌شده در آن تفسیر و فهم کرد. نزد بلوچ‌ها ارتباطی بین مشارکت و عامل توسعۀ اقتصادی مشاهده نشد، بلکه الگوی کنش این قوم بیشتر متأثر از شاخص‌های فرهنگی(مذهبی) است. برمبنای نتیجه‌گیری پژوهش می‌بایست به اهمیت فرهنگ در تحلیل مسائل قومی ایران بیشتر توجه کرد.